Altijd een leuke ervaring, met z'n zessen op de achterbank (drie op de zitplaatsen en 3 op schoot) en twee van voren - of met 5 op de achterbank en drie van voor (dus ieder een halve stoel van voor en een erop). Je kan je wel voorstellen : het is nogal krapjes en knus en eh..... zweterig ! Maar na twee weken zijn we dat al gewend, dus al snel hoor je iemand wel roepen: "Hé, kom jij dan bij mij op schoot?"
Toen het eerste deel van onze groep bij het weeshuis was moesten we even wachten op de andere helft, dat was een beetje ongemakkelijk natuurlijk. Maar Marieke kwam met het idee om de strandbal op te blazen en te gaan overgooien. Een beetje twijfelend gingen we naar buiten maar al snel hadden de kinderen een lach op hun gezicht. Het ijs was gebroken en het was super gezellig!
Toen de anderen ook gearriveerd waren deden we een voorstel-rondje. Eerst waren de Keniaanse kinderen aan de beurt. Hun naam, keeftijd, klas en wat ze wilden worden later. Dokter, politieagent(e) en lerrar of lerares waren beroepen die met regemaat terugkwamen. Na het rondje lieten we zien wat we allemaal aan spulletjes hadden meegenomen, een heleboel. T-shirts, schriften, frisbees, stiften en nog veel meer was over twee tafels verspreid.
\
Allemaal heel leuk maar al snel gingen we weer naar buiten om te spelen. En wat was het heerlijk om die kinderen te zien lachen!
's Avonds na het eten gingen we nog even in de kerk kijken. Al snel kwamen we er achter dat ze "Lord, I lift Your name on high" aan het zingen waren. Voor de meesten bekend als "Heer, ik prijs Uw grote naam", een opwekkingslied. Het was heel leuk om dat te horen, toch ook weer een herinnering aan thuis. Een hele mooie afsluiter van de dag!
Groeten, Miriam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten